Atter eit innlegg om nyttårsforsett…

2013 var året eg skreiv eit langt blogginnlegg med nyttårsforsetter der de eineste eg klarte å gjennomføre var å «forsette å drikke pepsi max» og «ikkje produsere ein baby».

2014 var året eg mista trua på meg sjølv.

2015 var året eg mista trua på menneskeheita.

Så kva har eg lært dei siste 3 åra? Folk er kjipe. Menneskeheita er kjip. Eg er kjip. Fornuftige nyttårsforsetter blir brutt. Sånn er det bare. 3 år er gått siden sist eg hadde nyttårsforsetter. Har verda gått fremover siden den gang? Eg trur ikkje det. Kanskje eg tar feil. Eg vonar det. Eg føler at det er på tide med nyttårsforsetter igjen. For å ikkje ende opp som eit like mislykka menneske som sist gang legger eg lista lavt. Veldig lavt!

1. Forsette å drikke pepsi max. Nyttårsforsettet frå 2013 som var lettest å gjennomføre. For å klare å gjennomføre noko som helst på denne lista velger eg å «resirkulere» dette punktet frå sist. Så om alt anna går til helvete kan eg ta meg eit glas pepsi max og tenke at eg ikkje er 100% mislykka likevel. Eg har trass alt klart å forsette å drikke pepsi max.

2. Lage meir middag til Olav Emil. For då blir Olav Emil glad. Og når Olav Emil er glad er eg (av og til ) glad.

3. Forsette å trene akuratt passe masse og være fornøgd sjølv om det antagligvis ikkje blir #bikinifitness 2016.

4. Bli sjukt god i nynorsk (eller bli flinkere til å mase på Olav Emil om at han må korrekturlese det grusomme dialekt-nynorsk-bokmål-fjortisspråket mitt når eg bloggar.)

5. Finne igjen kondisen som eg glemte igjen i Mexico eller på Cuba.

6. Bli flinkere å halde kjeft fordi eg trur livet blir lettare då.

7. Gi meir faen av samme grunn som punkt nummer 6. Folk som kjenner meg veit at eg har ein tendens til å gi opp menneskeheita innimellom. Folk som ikkje veit det kjenner meg ikkje!  2016 skal bli året der eg aksepterer menneskeheten som den er og bryr meg litt mindre. Om eg klarer dette kjem livet til å bli ein lek!

8. Lese hele Haikerens guide til galaxen! Nokon vil kanskje påstå at dette punktet passer betre på ei liste over ting eg skal gjøre i 2016, men det er nå passert 10 år siden eg begynnte å lese det som er er overbevist om, er yndlingsboka mi. Og eg er ennå ikkje ferdig. Så etter 10 år tillater eg meg å putte dette på nyttårsforsett-lista.

9. Spise mindre kjøtt og ha fleire kjøttfrie mandager enn mandager med kjøtt (sjølv om mange kjem til å hate meg!)

10. Slutte å skrive «…» etter setninger og heller skrive punktum.  Som norskfanatikeren eg nokon ganger er, er dette ein ganske pinlig uvane. I 2016 skal eg få hjernen min til å forstå at det ikkje er noko galt med eit enkelt punktum!

11.  Henge meir i skogen fordi skogen gjør meg glad!

12. Spre meir glede. Fordi «what comes around goes around». Eg veit ikkje heilt om eg trur på karma, men eg er overbevist om at verda hadde vært ein betre plass om alle trudde på karma!

Kort oppsummert: Eg skal stort sett fortsette å være den samme, kjedelige meg som eg alltid har vært bare med bittelitt betre kondis, med litt mindre kjøt i magen og bruke litt meir tid på å lage middag til Olav Emil. Eg er ikkje fotballfrue og eg har egentleg tenkt å fortsette sånn.

Og med det ønsker eg begge mine trofaste følgere (og alle dykk andre) ei fantastisk nyttårsfeiring og eit godt nytt år!

Har du nokon nyttårsforsett? Har du trua på at eg klarer mine?

Let me sleep, it’s Christmas time…

Ein kan trygt sei at jula i år kom som «julekvelden på kjerringa». Eg er kjerringa om det skulle være nokon tvil. Frå varme, fine Mexico til kalde, våte Noreg. Over ei veke med tidenes jetlag og BANG ut i arbeidslivet igjen. Nyhendestraumen av blogger eg fylgjer på wordpress er fylt opp av advendtskalendere, konkuranser, julepynt og glade barn. Facebook er ikkje noko betre. Og her sitt eg… På jobb. Dagen før dagen. Eska med julepynt står urørt heime. Eg anar ikkje kvar. Ikkje bryr eg meg heller. Og eg er overbevist om at juletrea trivast best i skogen der dei høyrer heime. Men den obligatoriske julehandelen har eg desverre ikkje klart å slippe unna: i år var den seinare og meir stressande enn nokon sinne. Atter ein gang blir eg minna om kvifor eg ikkje kan fordra julehandelen. Julemusikk og desperate menneskjer samla saman på julepynta kjøpesentre. Er eg verkeleg den einaste «Grinchen» her i verda? Eg føler meg åleine.

Som vanleg hadde eg store planer om å poste innlegget frå dei siste dagene i Mexico superfort. Då tida eg ansåg som «superfort» var over var målet å få det ut før nokon rakk å påpeke at det mangla. Den gleda har dessverre Olav Emil tatt frå meg. Typisk Olav Emil.

Siden denne bloggen åpenbart er kvalitet fremfor kvantitet tillater eg meg sjølv å vente til innlegget faktisk er ferdig før eg poster det. Imens koser det seg i arkivet mitt. Om det etterlengta overskuddet kjem snikende i romjula kjem det plutseleg før kalenderen viser 2016. Eg krysser fingra.

Eg avslutter dette fantastisk informative innlegget om kor lite som egentleg har skjedd i livet mitt dei siste 23 dagane med den einaste julesangen eg nesten likar (berre nesten altså). Kanskje det har noko med teksten å gjere? Eller det faktum at den ikkje minner meg om sommerferier «stuck» i ein full bil med julecden til Celine Dion på «repeat». Høyrde eg nokon sei barndommstraumer?

«I’m lost nowhere to go
Oh when I was a kid oh how magic it seemed
Oh please let me sleep it’s Christmas time»

Og om nok lurer på planen for i morgon:

1. Våkne opp kjempeopplagt og klar for dagen.
2. Drikke kaffi til eg føler meg som eit nytt positivt menneske.
3. Køyre 12 mil mens eg høyrer på noko som ikkje er julemusikk.
4. Innsjå at eg har null kontroll og få panikk.
5. Køyre minst 12 mil til mens eg drikker enda meir kaffi.
6. Prøve å ha ein sinnsjukt bra jul med sinnsjukt bra folk til tross for at eg helst hadde utsatt den to uker (eller aller helst eit år) om eg hadde hatt noko val!

Trur du det finnes nok kaffi i verda til å få «Grinchen» til å bli klar for julefeiring? Har du tips til julemusikk som ikkje høyres ut som julemusikk? Burde bloggen min hatt ein julekalender? Er du ferdig med alt du burde gjort før i morgon? Har du traumer frå barndommen? Treng du å snakke om det? Saknar du Mexico-innlegget? Har du sakna meg? Synes du det begynner å bli litt vel mange spørsmål her no?

Er eg den einaste «Grinchen» i verda?