«…so much faster than you could say disaster…»

Ein eller annan gong for veldig lenge siden slutta antennene mine å vokse. Du veit, dei antennene som forteller deg kva tid du skal være flau eller ikkje. Av og til hadde dei sikkert vært praktiske, men av og til er eg veldig glad for at dei er så korte som dei er.

29 kg + 36 kg = 65 kg. Å gå tur i skogen med 65 kg (fordelt på to individer med ulik oppfatning av kva som er spennende og ikkje) er ein ny opplevelse for meg. Dei første 200 meterne såg eg for meg at eg aldri kom til å nå fjelltoppen eg hadde som mål for turen, men etter hvert så løsna det. Litt etter litt blei alt betre og fjelltoppen virka plutselig ikkje så uoppnåeleg likevel.

Men, plutselig står den der!


65 kilo med pubertal, gal hund synes dette er noko av det artigste de har sett på lenge og i løpet av brøkdelen av eit sekund ligger matmor langflat og vondbroten foran fire forvirra ungdommer og ein liten hårdott.

Hadde antennene mine hatt rett lengde hadde eg sikkert gravd meg eit hull i bakken, men istedenfor fikk eg hjelp til å komme meg opp og videre. Klok av skade så klamra eg meg fast til eit tre då vi møtte på hund nr. 2. Og istedenfor å nyte utsikten på toppen fant eg ei grein å binde dei smårabiate hundane i mens eg studerte skadene mine og tenkte over kor flaut dette egentlig hadde vært om eg var ein person som brydde meg om denslags.

Ironisk nok finner spotify ut at det er eit passende tidspunkt å spele «Sometimes you can’t make it on your own» av U2 idet eg skal til å begynne på heimvegen. Takk for den, men sjølvinnsikten er det faktisk ingenting i veien med!

Litt skrubbsår, litt brannsår og det heftigste blåmerket på fleire år! Det er lenge til eg går tur aleine i skogen med 65 kg hund igjen.

This slideshow requires JavaScript.

Til slutt litt musikk, som eg egentlig hadde tenkt å poste i forrige innlegg. Denne er til Olav Emil som er på lastebiltur (sjølv om lastebilturen snart er ferdig):

Det er hull i min kalender, og min trailer har full tank
Eg ser ikkje bak meg lenger. Lever nå, og tenker fram
Kom kom kom an baby. Kom kom kom an
Eg skal regna på deg og ditt støv og din sand

Har du og blå bein? Våkner du og av at den eine foten kjem borti den andre når du søv om natta? Har du tryna i det siste?

Perspektiv

Dagens soundtrack:

Då eg starta denne bloggen for halvanna år sidan var planen å skrive om alle dei fine tinga her i livet. Reise, leik og morro! Desverre inneholder livet svært lite leik og morro for tida, så da får vi vel skrive litt om dei kjipe tingene og då…

Ikkje for å skryte, men eg ser på meg sjølv som ein ganske sympatisk, godhjerta person. Eg har ein jobb der er møter folk som har det vondt, og eg har til tider ganske vondt sjølv. «Det er alltid nokon som har det verre» er det mange som trøyster med. «Ja, det er vel det…». Kva er poenget? Skal ein liksom finne trøyst i at andre har det verre enn ein sjølv?

Når eg ligger i fosterstilling i eit mørkt rom med øynene tildekka, drøymar om øyreproppar og har smerter eg ikkje ein gang unner min verste fiende, skal eg liksom trøyste meg med at «Det er alltid nokon som har det verre!»? Kva er det poenget med det?

Då denne dukka opp i nyhendestraumen min på facebook tenkte eg sånn ca:
«FU MOFO’s! Dere veit da for svarte ¤%&?@¤% ikkje kva dere snakker om! Dustedrittfolk!»

I dag har vært ein hard men produktiv dag. For å gjøre ein lang og ganske uinteressant historie litt kortere; Etter å ha gått av vakt stod eg «plutselig» heime på trappa, med parkeringsbot, sjukemelding og ein pose meg nytt «knask» frå apotektet i neven og innsåg at «livet mitt er tross alt ikkje så ille…
…eg er i det minste ikkje ein hund med 5 sting under poten og ein lampeskjerm rundt halsen!»

«Det er alltid nokon som har det verre» Hunder med lampeskjerm rundt hovudet til dømes!

Plutseleg forstod eg #Denfølelsen !

Har du ein dårlig dag i dag? Har du lampeskjerm rundt hodet og 5 sting i poten? Eller har du fått parkeringsbot kanskje? Kommentarfeltet er til for å brukes!

 

 

Insomnia

Nattas moralpreken: Ikkje ring til folk som sover ved siden av andre folk, midt på natta!

Ny dag og nye muligheter. Eg våkner opp som eit nytt menneske med økt forståelse for folk med seperate soverom. I mitt neste liv skal finne meg ein mann som har ein jobb som ikkje krever lyd på telefonen om natta!

Ps. Eg har bare eit par avsnitt igjen før verdas lengste innlegg om Mexico kjem. Om sjebnen er på mi side så blir det i løpet av helga. Takk for tolmodigheten…

Sognesommer

Denne sommeren har bestått av:

Fine netter:

Fine dager:

Varme dager:

Tåkete dager:

Bedre måltider:

Ekstremt dårlige måltider:

Barsk aleinebading i iskalde fjellvann:

Tilsynelatende uoppnåelige fjelltopper:

Røde postkasser:

Lunsj frå naturen:

Nokon andre sin middag til hausten:

Gul bil og uendeleg mange ferjeturar:

Gnagsår:

Fjelltur med familien (hvertfall deler av den):

Hopping:

Enda meir hopping:

Dritfin utsikt:

Posering på høgt nivå:

Balansering på akuratt passe nivå:


…Og til slutt ein god dose flaks (altså uværet som bryter løs idet du setter deg under tak etter nesten 6 timers fjelltur):

Ellers kan det nevnes at sommeren trenger meir av dette:

Skopuss:

Mannen:


Laffen:

Og sist, og faktisk minst:

(Olav Emil: Føler du deg litt sånn som pusen ser ut på dette bildet, eller tar eg feil?)

Korleis er din sommar? Saknar du og pusen din? 

Nyttårsforsetter

Tidligere har eg ikkje hatt nyttårsforsetter fordi eg har tenkt:

…heilt til i fjor! I heile 2011 var eg på pepsi max-fylla nesten hver dag. 2012 var året eg skulle slutte å drikke pepsi max! Det gikk fint det, helt til:
79 KRONER FOR 1000 BOKSER PEPSI MAX! KUN DENNE UKEN HOS DIN LOKALE COOP-BUTIKK! Så fra å være pepsimaxoman til å drikke en halvliter i uka var jeg plutselig på kjøret igjen (og det var coop sin feil)! Men nokon laster må ein ha i livet. Nokon har heroin mens andre har røyking. Eg har pepsi max!

I år derimot blir det ein heil haug med nyttårsforsetter for å ta igjen for alle dei andre åra, der eg bare har latt det være fordi eg trodde eg var bra nok fra før:

I 2013 skal eg:

1. Drikke masse pepsi max og nyte hver eineste lille/store flaske/boks/glass/osv! Pepsi max er livet lizzom… Og om ein plutselig får symptomer på at ein er avhengig har eg oppdaga at disse kan behandles med å drikke meir pepsi max! Problemer er til for å løses!

2. Ikkje produserer ein baby. Dette kommer kanskje som ein overaskelse på enkelte/alle, då eggstokkane og livmora mi har rasla ganske heftig i det siste. Men ein av dei siste dagane i 2012 oppdaga eg at babyer (stort sett, heldigvis) vokser opp og blir unger. Og unger spiller blokkfløyte! Så med mindre det kommer ein ny skolereform utan blokkfløyte eller eg plutselig får ein draum om å bli hjemmeundervisningslærer så blir det hverfall ikkje unger i år.

Uansett hvor flott (og harry) dei fremstiller det skal eg ikkje la meg lure: Ingen blokkflytespillende baby her i huset!

3. Ikkje få frikort! Eit nyttårsforsett eg allerede få timer inn i 2013 gav opp etter å ha regna ut kva migrenemedisiner koster. Ironisk nok fikk eg ikkje henta ut siste rest av medisiner (som hadde vært gratis i 2012) fordi eg hadde for vondt i hodet til å orke å kjøre på apoteket! Så nå må eg faktisk betale for medisiner! (Eg har egentlig nok av penger, så eg klager ikkje men når ei pille koster det samme som ein passe billig utepils så ville eg jo heller hatt ein utepils og to (eller 5) i måneden enn ein teit sjukdom eg aldri har hatt lyst på!) Om alle på høgresida hadde fått migrene (eller andre teite, kroniske sjukdommar) tror eg heile verda hadde blitt sosialistar – eit einaste stort «migrenemedisinspleiselag» der alle betalte skatt og var kjempeglade (når dei ikkje hadde vondt).

4. Passe inn i bunaden innen 17.mai fordi det er bedre med ein bunad på kroppen enn 10 i skapet!

5. Forsette å passe inn i bunaden etter 17.mai ut hele 2013, sjøl om eg ikkje skal bruke bunaden hver dag!

6. Gjøre ting som er så sunt at det nesten er usunt: springe 10km, kanskje springe ein halv-marathon og definitivt (!) klare 3000m på under 16 minutter.

Dette skal eg derimot ikkje gjøre! (…sjøl om eg i utgangspungtet har troa på naturlig utvalg).

7. Skrive morsom blogg utan tiss/bæsj/promp/kroppsvæske-humor! Bloggen min skal være supermorsom – og for dei over 4 og eit halvt år!

8. Bli vegetarianer minst ein mandag (men ikkje meir enn 2!)  Meir om «kjøttfri mandag» på Bergen Natur og Ungdom sin blogg her!

9. Lage ein «må-gjøre video» på bloggen fordi Marta sier at jeg må det (og av alle tingene Marta ramser opp at jeg burde gjøre er det dette som frister mest – faktisk mer enn glitter i nærleiken av kroppsdeler eg ikkje ein gang nevner namnet på, Justin Bieber synging og kroppsmodifikasjoner på Afrika-vis!

10. Ikkje skrive eit einaste blogginnlegg der eg nevner «50 shades of Grey» bortsett frå dette såklart.

11. Ha eit ryddig og flott hus og ikkje bare når vi får besøk!

12. YOLO lizzm! (Evt. Hakuna matata som var in på 90-tallet).

13. På eit eller anna tidspunkt skaffe meg eit liv utanom facebook. 

Og viktigst av alt: Bortsett frå «YOLO» og å rydde/vaske heile huset skal eg drite i heile denne lista frem til eg kjem heim frå Afrika 3.februar!

Har DU nokon nyttårsforsett? Tror du eg klarar alt dette? Saknar du noko på lista mi? Burde eg kanskje ha som nyttårsforsett å slutte å stille sånne irriterende «fiske etter kommentarer»fjortis-spørsmål på slutten av hvert innlegg? Kva burde eg blogge om når eg hverken skal skrive om bæsj eller «50 shades»?